Fort 39 Olszanica to wyjątkowe miejsce na spotkania harcerskiej braci. Organizowane na jego terenie w miesiącu czerwcu spotkania z harcerskimi seniorami – członkami Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie, którzy przeżyli osiemdziesiąt lat stały się piękną tradycją. Każde ze spotkań ma swój indywidualny scenariusz i jest ciekawie zaplanowane. Niezmienny jest ich cel – zachowanie w pamięci ważnych osób i chwil w naszym życiu oraz stałe przypominanie historii i tradycji krakowskiego harcerstwa.
W taki sposób powstał nieformalny krąg osiemdziesięciolatków. Od 2010 roku jego członkami zostało 24 druhen i druhów, a ich nestorem jest dh. hm. Władysław Pancerz, który osiągnął 92 rok życia.
W tym roku Akcja „Jubilat” odbyła się po raz dziewiąty. Goście nie zawiedli nas i odświętnie udekorowana hala do zajęć hipoterapii ledwo pomieściła harcerską brać, która przybyła aby świętować z Jubilatami:
- phm. Marią Trylską z d. Millan – drużynową 20 Podgórskiej Drużyny, Harcerek im. Marii Curie-Skłodowskiej w latach 1957-1964, instruktorką w Hufcu ZHP Kraków-Podgórze,
- hm. Tadeuszem Prokopiukiem – instruktorem Hufca ZHP Kraków-Grzegórzki, z-cą komendanta Chorągwi Krakowskiej ZHP w latach 1965-1971, a następnie Komendantem Chorągwi Krakowskiej ZHP w latach 1971-1973
- hm. Zbigniewem Sabińskim –komendantem hufców ZHP Kraków-Zwierzyniec w latach 1967-1973, a od reorganizacji dzielnic miasta hufca ZHP Kraków-Krowodrza w latach 1973-1988.
którzy działają zgodnie z przekazywanym od ponad stu lat przesłaniem „Harcerzem jest się przez całe życie” nawet jeżeli ktoś odszedł od bieżącej czynnej służby.
Wszyscy przybywający mogli oglądać okolicznościową wystawę zdjęć oraz innych pamiątek związanych z działalnością Jubilatów. Na wielu twarzach wywoływały one zaskoczenie, radość i nieukrywane wzruszenie. W skupieniu i zadumie pochylano się nad gablotami zawierającymi bezcenne medale i honorowe dyplomy.
Punktualnie z wybiciem godziny dwunastej uczestnicy spotkania odśpiewali Hymn Harcerski, po czym prowadząca całość – dh. hm. Danuta Noszka-Leśniewska – Prezes SPH powitała przybyłych gości na czele z prof. Jackiem Majchrowskim - Prezydentem Miasta Krakowa, Anną Okońską-Walkowicz - Pełnomocnikiem Prezydenta Miasta Krakowa ds. Polityki Senioralnej, Teresą Starmach - Radną Województwa Małopolskiego. Swoją obecnością zaszczycili nas byli Komendanci Chorągwi Krakowskiej ZHP: hm. Juliusz Langner, hm. Władysław Pancerz, hm. Jarosław Balon, hm. Jerzy Klinik, byli i aktualni komendanci Hufców i jednostek harcerskich: hm. Bogdan Makary, hm. Jerzy Kujawski, hm. Wiesław Wójcik, hm. Bogdan Zając; Przewodniczący Komisji Historycznej Chorągwi Krakowskiej hm. Janusz Wojtycza, Elżbieta Pieszczyńska – b. st. wizytator Kuratorium Oświaty w Krakowie, członkowie SPH z przedstawicielami Zarządu i Komisji Rewizyjnej.
Druhna Prezes przekazała również serdeczne pozdrowienia od licznej grupy osób, którym stan zdrowia lub przyczyny losowe uniemożliwiły udział w spotkaniu. Gratulacje Jubilatom przekazali: prof. Józef Lipiec hm., prof. Adam Jelonek hm., Marian Kulig – Wicekanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu Marek Valenta hm., Bogdan Dutkowski hm., Leszek Sułek hm., Teresa Laskoś hm. Wspólnie z Jubilatami świętowali również ich najbliżsi i przyjaciele.
Gdy przebrzmiały słowa piosenki „Płonie ognisko i szumią knieje” i Jubilaci rozpalili symboliczne watry (watra harcerek i watra harcerzy) dh. Danuta Noszka-Leśniewska przekazała głos hm. Andrzejowi Gaczorkowi - autorowi multimedialnych prezentacji przedstawiających kolejne etapy życia Jubilatów od czasów dzieciństwa, przez okres szkolny, czas studiów, pracy zawodowej i społecznej.
Pierwsza prezentacja poświęcona była Druhnie phm. Marii Trylskiej. Urodziła się Ona i wychowała w zasłużonej dla Łagiewnik rodzinie Millanów. Najmłodsza z rodzeństwa wzorem starszych braci swoją przygodę z harcerstwem rozpoczęła w Łagiewnickiej drużynie zuchowej, w roku 1946. Przyrzecznie Harcerskie złożyła 13 czerwca 1957 roku na ręce Druhny hm. Ady Stefańskiej. Po kilku miesiącach objęła funkcję drużynowej 20 Podgórskiej Drużyny Harcerek im. Marii Curie-Skłodowskiej. W sierpniu 1959 roku ukończyła kurs podharcmistrzowski, którego członkowie utworzyli Krąg „Powsinogów Bieszczadzkich”. Z kręgiem tym, mimo że od wielu lat mieszka w Kielcach, związała się na długie lata. Była organizatorką i komendantką kilku obozów letnich, uczestniczyła w spotkaniach instruktorskich oraz zlotach harcerskich, w tym w roku 1960 w Zlocie Grunwaldzkim w 550 rocznicę bitwy pod Grunwaldem razem z drużynami krakowskiej Komendy Chorągwi.
Mąż Zdzisław Trylski w latach 1959-1965 pełnił funkcję komendanta Hufca ZHP Kraków-Podgórze. Mimo, że od roku 1965 zamieszkali w Kielcach utrzymywali stały i bliski kontakt z krakowskim harcerstwem, macierzystym Hufcem Kraków-Podgórze, oraz bliskimi sercu Łagiewnikami. Rodzinne harcerskie tradycje kontynuowały córki i syn, a także wnuki.
Mimo upływu lat Druhna Maria zachowuje pogodę ducha, realizuje swoje plany i marzenia, dzieli się i „zaraża” innych swoją pasją – od dziecka lubi śpiew i śpiewać. Jest dla nas przykładem, jak warto żyć – „bo życie to dar nie zmarnuj go na smutki i żale”.
Prezentację harcerskiej drogi Druhny Trylskiej zakończyła piosenka „Z miejsca na miejsce”, którą zadedykowali Jej czuwający nad muzyczno-wokalną oprawą spotkania Druhowie Andrzej Łanuszka i Jarosław Balon.
Akcja „Jubilat” jest znakomitą okazją do wręczenia zasłużonym instruktorom-seniorom odznaczeń harcerskich i regionalnych, okolicznościowych dyplomów przyznawanych za wieloletnią służbę instruktorską, osiągnięcia w kształtowaniu postaw dzieci i młodzieży, a także za wybitne zasługi dla Krakowa i jego mieszkańców.
W bieżącym roku Prezydent Miasta Krakowa prof. Jacek Majchrowski osobiście odznaczył odznaką „Honoris Gratia” dh. hm. Małgorzatę Pobóg-Malinowską natomiast Jubilaci Druhowie hm. Tadeusz Prokopiuk i hm. Zbigniew Sabiński otrzymali okolicznościowe listy gratulacyjne i upominki. Zabierając głos Pan Prezydent stwierdził, że trudno jest mu mierzyć się z Jubilatami w harcerskich dokonaniach, ale w młodości też był harcerzem i uczestniczył w kilku obozach harcerskich m. in. w Akcji „Zamonit”. Natomiast końcowe stwierdzenie, że obecnie wiek nie pozwala Mu na wpisanie do Kręgu Jubilatów, ale przyszłość jest przed nim zostało przyjęte przez obecnych serdecznymi uśmiechami i brawami.
Następnie Druhna hm. Danuta Noszka-Leśniewska wręczyła Druhnie phm. Marii Trylskiej Odznakę „Za Zasługi dla SPH” i symboliczną czerwoną różę.
Druhowie Jubilaci zostali poproszeni o przekazanie otrzymanych róż małżonkom, jako wyrazu podziękowania i wdzięczności „Za lata wyrozumiałości i akceptowania sytuacji, gdy harcerstwo brało górę nad życiem rodzinnym”. Do gratulacji dla wyróżnionych zebrani na sali dołączyli dedykację ubraną w słowa znanej i lubianej „Piosenki instruktorskiej” która była również wprowadzeniem do wspomnień Druha hm. Tadeusza Prokopiuka.
Swoją przygodę z harcerstwem Druh Tadeusz Prokopiuk rozpoczął w wieku 12 lat, jako uczeń klasy piątej w Szkole Podstawowej będącej Szkołą Ćwiczeń Państwowego Liceum Pedagogicznego w Leśnej Podlaskiej pow. Biała Podlaska. Do Organizacji Harcerskiej ZMP został zapisany wraz z kolegami z klasy przez Janusza Krzemińskiego, przewodnika harcerskiego i młodego nauczyciela przysposobienia wojskowego w Liceum Pedagogicznym.
Po ukończeniu szkoły podstawowej Druh Tadeusz kontynuował dalszą naukę w Liceum Pedagogicznym w Leśnej Podlaskiej, a w latach 1956-1960 studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie na Wydziale Filologiczno-Historycznym.
Ponowny kontakt, tym razem już ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, miał miejsce w 1960 roku w Szkole Podstawowej Nr 39 na Dąbiu w Krakowie. Jako młodemu nauczycielowi rozpoczynającemu pracę ówczesny dyrektor szkoły Józef Bonczar powierzył zadanie opiekuna drużyny harcerskiej im. Janka Bytnara „Rudego”, której drużynowym był Jan Rolewicz. Z funkcji opiekuna drużyny Druh Prokopiuk szybko przeszedł do czynnej działalności instruktorskiej. W Hufcu ZHP Kraków-Grzegórzki był m. in. instruktorem i kierownikiem referatu „Nieprzetartego Szlaku”. W 1964 roku otrzymał stopień przewodnika.
Bardzo dobre wyniki w pracy szkolnej i społecznej przyniosły awans na zastępcę dyrektora Szkoły Podstawowej Nr 18, przy ul. Topolowej w Krakowie. Coraz częściej Druh Tadeusz łączył pracę zawodową z działalnością instruktorską w ZHP. W 1965 roku zdecydował się na przyjęcie propozycji objęcia funkcji zastępcy Komendanta Chorągwi Krakowskiej ZHP z jednoczesną pracą nauczyciela w Zespole Szkół Poligraficzno-Księgarskich przy ul. Podwale 6 w Krakowie.
Ówczesny Komendant Chorągwi Druh Władysław Pancerz przy wsparciu Ewy Pietrusińskiej i Tadeusza Prokopiuka, dużym zaangażowaniu kadry, pomocy sojuszników ZHP efektywnie realizował przyjęte przez władze Związku i Radę Chorągwi programy rozwoju i pracy wychowawczej. Szczególnym przykładem aktywności krakowskich harcerzy był rok harcerski 1966/1967, który Rada Chorągwi ogłosiła rokiem sztandarowym oraz Zlot Chorągwi w dniach 7-8 października 1967 roku. Kulminacyjnym akcentem zlotu był apel jednostek chorągwi krakowskiej na Rynku Głównym w czasie którego nastąpiło uroczyste nadanie chorągwi imienia Tadeusza Kościuszki i sztandaru. Ok. 80% drużyn chorągwi uzyskało wówczas tytuł „Drużyny Kościuszkowskiej”.
24 czerwca 1971 roku hm. Tadeusz Prokopiuk wybrany został Komendantem Chorągwi Krakowskiej ZHP. W latach 60-tych i 70-tych dwudziestego wieku Chorągiew Krakowska ZHP osiągnęła najwyższy stopień rozwoju organizacji i skuteczności wychowawczego oddziaływania na młodzież. Jest w tym duża zasługa Tadeusza Prokopiuka, który potrafił mobilizować kadrę do działań, tworzyć warunki sprzyjające osiąganiu sukcesów i wykorzystywać pomoc władz, oświaty i innych sojuszników skupionych w Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. Inicjatywy i efekty działalności Chorągwi Krakowskiej ZHP były znane władzom ZHP i cenione. Głos instruktorów Krakowskiej Chorągwi liczył się na wszystkich forach ZHP. Nie brakło też instruktorów ZHP z Krakowa we władzach naczelnych, np. Tadeusz Prokopiuk na IV Zjeździe ZHP w 1968 roku został członkiem CKR, Władysław Pancerz i Ewa Pietrusińska – członkami RN ZHP.
Na V Zjeździe ZHP w 1972 roku Druh Tadeusz Prokopiuk został wybrany na członka Prezydium RN ZHP. Druh hm. Tadeusz Prokopiuk aktywnie uczestniczył w przygotowaniach do V Zjazdu, jak również w czasie jego obrad. Był przewodniczącym komisji organizacyjnej V Zjazdu a także prowadził końcowy fragment obrad V Zjazdu (przyjmowanie uchwał, wybory władz naczelnych, w tym naczelnika ZHP – hm. Stanisława Bohdanowicza, 1969-1974).
W maju 1973 r. w związku z powołaniem na funkcję przewodniczącego RW FSZMP hm. Tadeusz Prokopiuk przekazał funkcję komendanta chorągwi dh. hm. Stanisławowi Ciule. Zaznaczyć należy, że Druh Prokopiuk był jedynym instruktorem ZHP na tej funkcji w Polsce. Z przewodniczenia Radzie Krakowskiej FSZMP zrezygnował pod koniec 1975 roku.
Czynnym instruktorem był jeszcze do 1981 roku działając w Krakowskiej Radzie Przyjaciół Harcerstwa. Po przejściu do grona Instruktorów-Seniorów na miarę możliwości udzielał różnej pomocy Komendzie Chorągwi, Komisji Historycznej i Harcerskiemu Zespołowi Pieśni i Tańca „Małe Słowianki” (lokalowej, wydawniczej, materialnej).
W końcu 1999 roku na prośbę ówczesnego komendanta Chorągwi Krakowskiej ZHP hm. Jerzego Klinika aktywnie włączył się w tworzenie Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie. Pełnił w nim równe funkcje m. in. pierwszego przewodniczącego Zarządu Tymczasowego SPH (rok 2000), w-ce prezesa Zarządu SPH (2000-2002) i w-ce przewodniczącego Komisji Rewizyjnej SPH w kadencji III-VII (lata 2004-2017).
Ważne miejsce w życiu Druha Tadeusza zajmowała praca zawodowa. Po roku 1975 możemy podzielić ją na dwa etapy:
- pierwszy – od listopada 1975 do maja 1985 roku, jako urzędnika administracji państwowej na różnych kierowniczych stanowiskach w Urzędzie Miasta Krakowa;jan
- i drugi – od kwietnia 1985 do marca 2007 roku – w Biurze Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, nadal jako urzędnik państwowej administracji w randze dyrektora Biura, będącego terenową komórką dawnej kancelarii Rady Państwa, a od 1990 r. Kancelarii Prezydenta RP. Jednocześnie na mocy powołania przez Radę Państwa od 1985 r., a później przez Prezydenta RP był członkiem SKOZK.
Wprawdzie w marcu 2007 roku zakończył wieloletnią aktywność zawodową, ale jeszcze przez dwa lata do 30 czerwca 2009 roku był sekretarzem SKOZK.
W pracy zawodowej Tadeusz Prokopiuk dał się poznać jako doskonały organizator pracy własnej, oraz podległych struktur biur i urzędów. Był znakomitym administratorem tworzącym warunki organizacyjne i ekonomiczne do sprawnego ich funkcjonowania i rozwoju. Pomimo wielu osiągnięć, jakie odniósł w życiu, pozostał człowiekiem skromnym, nie zabiegającym o awanse i zaszczyty, z którym można porozmawiać o wszystkim. Oprócz tego ma niezwykły dar łatwego przekazywania swoich myśli i pomysłów.
Za swoją wieloletnią działalność zawodową i publiczną Druh hm. Tadeusz Prokopiuk był wielokrotnie odznaczony i wyróżniany odznaczeniami państwowymi m. in.: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi; odznaczeniami resortowymi: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”; regionalnymi „Odznaką Honoris Gratia” i organizacyjnymi: Medalem Komisji Historycznej ZHP Chorągwi Krakowskiej z nr 1, Złotą Honorową odznaką 100-lecia Harcerstwa w Krakowie. W roku 2010 otrzymał Medal Za Zasługi dla SPH, a w roku 2014 Sygnet i Tytuł Kawalera SPH w Krakowie.
Wspomnienia o Jubilacie zakończyła ulubiona przez Niego piosenka „Przez pola, lasy i łąki” i nadszedł czas na kolejny punkt programu – prezentację „Harcerstwo – moja pasja, moje życie. Hm. Zbigniew Sabiński – „Chytry Ryś”.
Druh Zbigniew Sabiński trafił do Krakowa ze Lwowa. W Krakowie po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował dalszą naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego, a następnie studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej.
Swoją przygodę z harcerstwem rozpoczął 18 maja 1949 roku w 15 Drużynie Harcerzy im. Władysława Mitkowskiego. Zaliczył pierwszy obóz w Falsztynie pow. Nowy Targ, 29 lipca 1949 roku złożył Przyrzeczenie harcerskie na ręce phm. mgr. Zbigniewa Leśniaka i zdobył stopień młodzika. Po kilku latach przerwy, gdy ZHP reaktywował działalność, od roku 1956 kontynuował harcerską służbę w szeregach swojej ukochanej „piętnastki”. Zdobywał kolejne stopnie instruktorskie i wkrótce na długie lata stanął na czele „piętnastki” i Szczepu Wierchy XV działającego przy szkołach podstawowych nr 31 i 93. Obowiązki komendanta szczepu łączył z pełnionymi funkcjami w Komendzie Hufca ZHP Kraków-Zwierzyniec (z-ca komendanta hufca 1963/64-1966/67, komendant 1967/68-1972) i Kraków-Krowodrza (1972-1973/74). Śmiało możemy nazwać Druha Zbigniewa Sabińskiego Dziekanem Hufcowych Chorągwi Krakowskiej, bo funkcję komendanta hufca pełnił nieprzerwanie przez 21 lat i 8 miesięcy.
Działalność instruktorską w ZHP Druh Sabiński łączył z pracą zawodową w Młodzieżowym Domu Kultury „Dom Harcerza” (lata 1966-2007, dyrektor). Popularny MDK przez długie lata był siedzibą zwierzynieckiej i krowoderskiej komendy hufca, a przyległe tereny Parku Jordana miejscem zbiórek, bazą biwakowo-obozową dla harcerzy.
Długa jest lista indywidualnych osiągnięć Druha Zbyszka, nazywanego przez wszystkich „Saba”, oraz kierowanych przez niego zespołów zwierzyniecko-krowoderskiej kadry instruktorskiej. Wymienić można niektóre z nich : uroczystości wręczenia sztandaru Szczepowi „Wierchy” XV im. Władysława Mitkowskiego – 3 październik 1965 r.; przekształcenie bacówki pod Durbaszką w schronisko harcerskie w którym goszczą dzieci i młodzież szkolna i studencka z Krakowa i całego kraju; kampania „Bohater” i Akcja Sztandarowa Hufca Kraków-Krowodrza zakończona zlotem hufca i wręczeniem sztandaru – Błonia krakowskie, 5 maj 1974 r.; przekształcenie historycznego obiektu „Fort-39” w Olszanicy na siedzibę Harcerskiego Klubu Turystyki Konnej „Tabun” (obecnie Ośrodek Rekreacji i Rehabilitacji Konnej „Tabun” – filia MDK „Dom Harcerza”); Jubileuszowy Zlot 70-lecia Harcerstwa oraz inauguracja roku harcerskiego Chorągwi Krakowskiej – Błonia krakowskie, 18-21 września 1981 roku. „Saba” był komendantem przeszło 33 obozów i zimowisk w Polsce i poza jej granicami. Trudno jest określić liczbę akcji i zlotów, w których uczestniczył oraz kursów instruktorskich, których był komendantem.
W roku 2007 „Saba” przeszedł na zasłużoną emeryturę. Przeszedł, ale kieruje pracą bliskiego sercu Ośrodka Szkolno-Wypoczynkowego „Fort 39” w Olszanicy.
Za swoją wieloletnią działalność zawodową i publiczną Druh hm. Zbigniew Sabiński był wielokrotnie odznaczony i wyróżniany odznaczeniami państwowymi m. in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Brązowym Krzyżem Zasługi; odznaczeniami resortowymi: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”; regionalnymi Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, „Odznaką Honoris Gratia” i organizacyjnymi: dwukrotnie Medalem „Za Zasługi dla Chorągwi Krakowskiej ZHP”, Złotą Honorową odznaką 100-lecia Harcerstwa w Krakowie oraz licznymi honorowymi odznakami szczepów i drużyn harcerskich. W roku 2011 otrzymał Medal Za Zasługi dla SPH.
Spotkanie miało charakter dostojny, ale nie brakowało w nim swobody i uśmiechu. Był nawet quiz z nagrodami dla uważnych słuchaczy. W prezentację wpleciono także dobrze wszystkim znane i chętnie śpiewane piosenki „Harcerska dola” i „Idziemy w jasną”.
Gdy zakończyły się multimedialne prezentacje i popłynęły słowa piosenki „Komendant” Druhna hm. Danuta Noszka-Leśniewska – Prezes SPH w asyście Pani Aleksandry Grodeckiej Dyrektor MDK „Dom Harcerza” wręczyła Jubilatom okolicznościowe adresy i tradycyjne floo.
Nadszedł również długo oczekiwany moment indywidualnych spotkań z Jubilatami – gratulacji, życzeń, zdjęć, długotrwałe i gromkie oklaski. Składanie życzeń i gratulacji trwało długo. Jubilaci nie kryli wzruszenia, gdy otrzymywali życzenia, bukiety kwiatów m. in. z własnoręcznie zbieranych stokrotek (Druhna Jolanta Lasyk-Syrek), róż (Druhna Małgorzata Pobóg-Malinowska). Uwagę wszystkich przyciągnął okolicznościowy kolaż i życzenia autorstwa Druhny Jolanty Lasyk-Syrek dedykowane Druhowi Sabińskiemu.
Czuwaj! Zawsze Druhu, Zawsze „Sabo”!
Tylko dwa dni w życiu się nie liczą: wczoraj i dziś
Ciekawe jest tylko jutro, bo jest szansą na zmianę, na nowe.
Pogody ducha, poczucia siły,
Wolności dystansu do „muszę”, wiary w to, że „mogę”,
Zawsze w zasięgu ręki różowych okularów,
Wiatru w żagle i kursu na marzenia nie tylko wspomnienia.
„Chociaż ogniska już dogasa blask ...” i „Do odwrotu głos trąbki wzywa ...”
To przecież „Jeszcze nie wracam do domu”,
„Trzepoce z wiatrem jak płomień mundur harcerski nasz ...”
Popłynęły również słowa piosenki - dedykacji „Stokrotka” jako wyraz wielkiej sympatii, uznania i podziękowania dla Tych, którzy odcisnęli trwały ślad w historii krakowskiego harcerstwa. O Jubilatach pamiętał także Jurek „Szpinak” Kujawski, który wręczył im „wiosełka” z dedykacjami oraz uderzył w żeglarski dzwon (niczym w Dzwon Zygmunta).
Drodzy Jubilaci, jeszcze raz życzymy Wam dużo zdrowia, długiego, szczęśliwego i owocnego życia!
Przed opuszczeniu sali wszyscy goście zostali zaproszeni do pamiątkowego „rodzinnego” zdjęcia.
Później nastąpiła część konsumpcyjna, bo nic tak nie łączy, otwiera umysły i serca, jak razem pobyć w dobrym towarzystwie, porozmawiać i pośmiać się. Pod zielonym namiotowym płótnem, w miejscu sprzyjającym rozmowom – dyskusjom i wymianie poglądów nie było końca. Ożyły wspomnienia, powróciły historie ze wspólnie przemierzonych szlaków i przeżytych razem chwil.
W spotkaniu, które przebiegało w miłej rodzinnej atmosferze uczestniczyło ponad 90 0sób. O wyjątkowość tegorocznej IX Akcji „Jubilat” postarali się nie tylko Dostojni Jubilaci. Na jej organizację, sprawny przebieg znaczący wpływ miały również zaangażowanie gospodarzy miejsca spotkania Aleksandry Grodeckiej, Katarzyny Furtak – kierownika Ośrodka Tabun, Mirosława Lisika – kierownika gospodarczego MDK „Dom Harcerza”, oraz organizatorów–członków Zarządu SPH: hm. Danuty Noszki-Leśniewskiej, hm. Stanisława Piaseckiego, hm. Magdaleny Migacz, hm. Wiesława Wójcika, hm. Tadeusza Kubasa i hm. Andrzeja Gaczorka. Dziękujemy również Druhom hm. Andrzejowi Łanuszce i hm. Jarosławowi Balonowi za wspaniałą muzyczno-wokalną oprawę. Wielkie słowa uznania i podziękowania kierujemy również do wszystkich uczestników IX Akcji „Jubilat”. Mamy nadzieję, że za rok będzie równie wspaniale ...
Ps. Radosne chwile zatrzymali w kadrze m. in. Mariusz Kisiel, Maciej Skolud, Ryszard Korski, Wiesław Wójcik.